Na stronie głównej
Wpisy które mają się znaleźć na stronie głównej
Wpisy które mają się znaleźć na stronie głównej
Zacznijmy od banalnego na pozór stwierdzenia – żeby ogród przy przedszkolu miał sens, trzeba z niego korzystać! Wydaje się to oczywiste, tymczasem w wielu przedszkolach słyszymy, że dzieci korzystają z ogrodu jedynie od kwietnia do października. Przez pozostałe pięć miesięcy dzieci zamknięte są w salach przedszkolnych, pozbawione możliwości zabaw w kałużach, lepienia bałwana, obserwowania ptaków przylatujących do karmnika, śledzenia tropów „dzikich” zwierząt na śniegu czy zjeżdżania na sankach.
Wyjście do ogrodu traktowane jest jak przykry obowiązek. Bo dzieci trzeba ubrać, a potem może i przebrać, bo naniosą błoto na butach… Jeśli już powstaje przy przedszkolu miejsce zabaw, niestety często jest zaprojektowane wyłącznie z myślą o rozwoju fizycznym. Tymczasem zarówno pedagogika Fröbla sprzed ponad stu lat, jak i nowa podstawa programowa podkreślają, że przedszkole powinno być miejscem wielopłaszczyznowego rozwoju.
Szparagi są cenionym warzywem ze względu na walory smakowe i lekkostrawność, mają dużą zawartość witamin, soli mineralnych i przeciwutleniaczy.
Mają działanie moczopędne, ułatwiające defekację, hipotensyjne (tj. obniżające nadciśnienie tętnicze – wpływając korzystnie na stosunek jonów potasu do sodu),
Wyróżniamy trzy rodzaje szparagów jadalnych:
Sezon szparagowy w Polsce jest bardzo krótki, trwa około 8-10 tygodni, kończy się w czerwcu na św. Jana. Największe plantację na terenie Polski znajdują się w Wielkopolsce. Uprawa jest bardzo pracochłonna, a zbierane są ręcznie dwa razy dziennie: wcześnie rano i pod wieczór.
Jak kupować ?
Świeże szparagi mają zamknięte główki, elastyczną łodygę, która po złamaniu lub po naciśnięciu wydziela sok. Kolor ich powinien być lśniący. Pocierając szparagi powinny w charakterystyczny sposób trzeszczeć. Końcówki nie mogą być mocno zdrewniałe.
Przygotowanie…
Przed gotowaniem białe szparagi należy obrać, zaś zielone i fioletowe wystarczy dokładnie umyć. Następnie należy odciąć zdrewniałe końcówki. Główki szparagów są znacznie delikatniejsze od łodyg dlatego gotujemy je ustawione pionowo tak żeby główki wystawały ponad wodę i gotowały się w parze. Gotujemy je w delikatnie osolonej wodzie przez czas 20 minut dla białych, 15 minut dla zielonych fioletowych. Szparagi nie mogą być rozgotowane, tylko lekko chrupiące. Szparagi można także parować lub dusić na maśle.
Makaron z zielonymi szparagami i suszonymi pomidorami
Składniki:
Pół paczki makaronu ugotuj al dente z dodatkiem oliwy z oliwek. Duży pęczek zielonych szparagów umyj, odetnij twarde końce, pokrój na kawałki, uduś na maśle pod przykryciem, by nieco zmiękły (główki krócej). Dodaj pół słoika pokrojonych w paski suszonych pomidorów w oliwie, łyżkę oliwy z pomidorów, wyciśnięty świeży czosnek do smaku. Zagotuj. Wymieszaj z gorącym makaronem i posyp serem. Ozdobić bazylią:)
Konferencja została objęta honorowym patronatem Pani Prezydent Miasta Łodzi Hanny Zdanowskiej.
Zapraszamy:
Dowiesz się:
Rejestracja mailowo: lodz@zdrowyprzedszkolak.org (prosimy podać liczbę uczestników)
Organizatorzy:
Partnerzy:
Patronat:
Autor: Mariola Natanek sztukaodzywiania.pl
Ciecierzyca jest jedną z roślin strączkowych. Jest uprawiana i spożywana na całym świecie, zwłaszcza w krajach, afro-azjatyckich. W Polsce najlepiej znana jest w diecie wegetariańskiej, ze względu na bogaty skład aminokwasowy jest świetnym zamiennikiem mięsa.
Jest dobrym źródłem białka i węglowodanów. Z tego względu naukowcy z Harvard School of Public Health potwierdzają korzystny wpływ ciecierzycy na płodność. Ciecierzyca ma znaczne ilości wszystkich niezbędnych aminokwasów zawierających siarkę. Zawiera znaczne ilości błonnika, zwłaszcza frakcji nierozpuszczonych, które zmniejszają ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Wspomaga trawienie oraz obniża poziom glukozy we krwi, przydatne w leczeniu cukrzycy. Zawarte w niej nienasycone kwasy tłuszczowe, takie jak kwas linolowy i kwas oleinowy poprawiają gospodarkę lipidową, korzystnie wpływają na śledzionę, trzustkę i żołądek.
Ciecierzyca jest dobrym źródłem ważnych witamin takich jak ryboflawina, niacyna, tiamina, kwas foliowy oraz wapnia, magnezu, fosforu, potasu i żelaza. Liczne witaminy dobrze wpływają na stan naszej skóry, włosów i paznokci. Ponadto makro i mikroelementy podnoszą odporność organizmu.
Nasiona ciecierzycy, podobnie jak inne nasiona roślin strączkowych zawierają substancje anty-odżywcze, które można zmniejszyć lub wyeliminować różnymi technikami gotowania. Ciecierzyca ma kilka potencjalnych korzyści dla zdrowia, może mieć pozytywny wpływ na niektóre z najważniejszych chorób człowieka, takich jak choroby serca, cukrzycy typu 2, choroby układu pokarmowego i niektórych nowotworów. Jest polecana przez wiele publicznych organizacji zdrowia, tj. American Diabetes Association, American Heart Association, i American Cancer Society.
Jedną z najczęściej spożywanych potraw jest pasta zwana hummus podawana z pieczywem. Ponadto ciecierzyca jest wspaniałym dodatkiem do zup, sałatek, dań mięsnych.
Hummus
Składniki:
Przygotowanie:
Ciecierzycę wraz zresztą składników zmiksować na gładką masę. Jeśli masa jest zbyt sucha dolać odrobinę wody lub oliwę. Doprawić do smaku.
Kotlety z ciecierzycy
Składniki:
Przygotowanie:
Ciecierzycę moczyć przez całą noc. Rano w garnku zagotować wodę, dodać ciecierzycę, tymianek i majeranek. Gotować do miękkości. Odcedzoną ciecierzycę zmiksować z jajkiem, wyciśniętym czosnkiem. Następnie dodać pokrojoną w kostkę paprykę, sól, pieprz i lubczyk oraz kilka kropel cytryny. Wymieszać dokładnie, odstawić na 1h do lodówki. Z masy formujemy kotleciki. Smażymy na odrobinie oliwy z obu stron do zarumienienia.